Dolaşım Sistemi

METALLER VE ÖZELLİKLERİ


Doğada bilinen elementlerin çoğu metaldir.Metallerin kendilerine özgü ortak özellikleri şunlardır:


Metaller normal koşullarda katı halde bulunur. Yalnız cıva sıvıdır.
Bütün metaller parlaktır(Metalik parlaklık). Işığı yansıtır.
Metaller sert ve yumuşak olabilir. Sert olan metal yumuşak olanı çizer.
Metaller, tel, levha ve toz haline gelebilir. Metaller esnektir; eğilip bükülebilir.
Elektrik ve ısıyı iletir.
Soy metaller (aıtın, platin gibi) dışında diğer metaller havada paslanır.
Metaller birbirleriyle bileşik yapmaz.Ancak birbiri içinde eritilerek karıştırılır ve alaşımı oluşturur.
İki veya daha çok metal birbiriyle molekül oluşturmaz.
Moleküllerin öz kütleleri büyük, erime noktaları yüksektir. Örneğin, demir 1500 0C'de erir.Öz kütlesi 7,8 g/cm3'tür.
Metaller, daima elektron vererek (+) yüklü iyon olmak ister.
Metallerin çoğuna (Na, Mg, Fe, Zn gibi) asitler etki eder. Bunun sonucunda, tuz oluşur ve hidrojen gazı açığa çıkar.


Metaller, kendi aralarında da sınflandırılır:
Soy metaller (altın, gümüş,platin gibi), Soy olmayan metaller (demir, çinko, aliminyum gibi).
Yarı metaller, iyi metal özelliği göstermez. Bu elementler hem metal, hem de ametal özelliği gösterir. Silisyum, bor, antimun, arsenik gibi elementler yarı metaldir.

AMETALLER VE ÖZELLİKLERİ


Hidrojen, oksijen, azot, kükürt, klor, brom, iyot, elmas, grafit vb. elementler ametaldir.

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Ametallerin kendilerine özgü özellikleri şunlardır:

Normal koşullarda katı (karbon, kükürt gibi), sıvı (brom gibi) ve gaz (hidrojen, oksijen, klor gibi) halinde bulunurlar.
Parlak değillerdir. Renkli veya renksiz olurlar. Işığı kırar veya geçirirler.
Isıyı ve elektriği iyi iletmezler. Çoğu yalıtkandır.
Esnek değillerdir. Tel ve levha haline gelmezler.
Erime noktaları düşük, öz kütleleri küçüktür.
Doğada genel olarak molekül halinde bulunurlar.(H2, O2, N2, Cl2 gibi).
Ametaller, metallerle etkileşerek iyon bileşikleri oluşturur.(NaCl, FeS gibi)
Ametaller, kimyasal olaylarda genel olarak elektron alarak (-) yüklü iyon olur. Bazı hallerde eloktron da verebilir.
Ametaller, ametallerle elektron ortaklığı kurar.


<H1>SOYGAZLAR VE ÖZELLİKLERİ</H1>
<H3> Helyum (He), neon (Ne), argon (Ar), kripton (Kr), ksenon (Xe) ve radon (Rn) başlıca asal gazlardır. Helyum dışındaki diğer asal gazlar havanın bileşiminde bulunur.Helyum bazı radyoaktif maddelerin bozunma ürünü olarak da elde edilir. Asal gazların başlıca özellikleri şunlardır:

Doğada element halinde bulunur.
Normal koşullarda gaz halinde bulunur.
Metallerle, ametallerle ve birbirleriyle bileşik oluşturmaz.
Kararlı bir yapıya sahiptir.

Asal gaz atomlarının en dış enerji düzeyleri elektronla tam doludur. Bu durum asal gazlara kararlılık ve dayanıklılık verir. Helyum dışındaki diğer asal gazların dış enerji düzeylerinde 8 elektron bulunur. En dış enerji düzeyinde 8'den fazla elektron bulunamaz. Onun için başka atomlardan elektron alamaz. Bu 8 eloktron oynak (serbest) olmadığından elektron da veremez. Onun için iyonlaşmaz. Bu sebepten asal gazlar kararlı yapıya sahiptir. Helyumun ilk enerji düzeyinde 2 elektronu vardır. Bu düzey aynı zamanda en dış enerji düzeyidir. Ne elektron alır, ne de verir.

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Kimyasal olaylarda atomlar, dış enerji düzeylerini 8'e tamamlamak ister. Bunun için de en dış enerji düzeylerini 8'e tamamlayacak sayıda ya elektron alırlar ya da elektron verirler. (Oktet Kuralı). Bazı atomlar da elektronlarını ortak olarak kullanır.